ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΗΛΙΑ ΣΑΠΑΝΗ ΣΤΟΝ ΤΡΙΑΙΝΟΦΟΡΟ
«Έχουμε
πίστη ότι θα καλύψουμε το χαμένο έδαφος»
Ο
Ηλίας Σαπάνης κάνει τον πρώτο απολογισμό της χρονιάς, υπογραμμίζοντας πως
γνωρίζουν στα αποδυτήρια πως ακόμη η ομάδα δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες
Η
εικόνα των ποδοσφαιριστών να πανηγυρίζουν τρέχοντας προς τον προπονητή, δεν
είναι συχνό φαινόμενο στις ποδοσφαιρικές ομάδες. Η έννοια του οικογενειακού
κλίματος, έχει περάσει για τα καλά στην ομάδα του Εδεσσαϊκού και δεν μένει απλά
στα λόγια. Ο βασικός υπεύθυνος γι΄ αυτό κάθεται στην άκρη του πάγκου. Ο Ηλίας
Σαπάνης ανέλαβε πέρυσι το καλοκαίρι την ομάδα, βλέποντας και ο ίδιος μία μεγάλη
ευκαιρία να αναδειχθεί μέσω του Εδεσσαϊκού και να δικαιώσει τα κολακευτικά
λόγια που τον συνόδευαν σε ότι αφορά τις προπονητικές του ικανότητες. Το
γεγονός πως είναι ένας από τους ελάχιστους προπονητές που όχι μόνο έβγαλαν τη
σεζόν αλλά συνεχίζουν κανονικά στον πάγκο της ομάδας, αποδεικνύει πως άπαντες
είναι ικανοποιημένοι από τη δουλειά του κατά πρώτο και κατά δεύτερο, πως η
διοίκηση του Εδεσσαϊκού λειτουργεί πολύ διαφορετικά σε σχέση με άλλες
διοικήσεις ελληνικών ομάδων. Ο Ηλίας Σαπάνης, με αφορμή το κλείσιμο του 2018,
κάνει και τον πρώτο απολογισμό της χρονιάς, μιλώντας με περίσσια ειλικρίνεια για
όσα έγιναν, όσα… δεν έγιναν και όσα περιμένει να συμβούν το νέο έτος.
- Το 2018 φεύγει
σε μερικές ημέρες και είναι ίσως μία καλή ευκαιρία να μας πείτε τις πρώτες σας
σκέψεις για τη σεζόν που διανύουμε, καθώς κλείνει σιγά σιγά και ο πρώτος γύρος.
«Αυτό
που προσωπικά θα κρατήσω, είναι ότι δεν ανταποκριθήκαμε στον στόχο που είχαμε
θέσει από την αρχή του πρωταθλήματος. Μένουμε στο ότι κάτι μας έλειψε και όχι
στο ότι κάτι έχουμε καταφέρει. Υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες και ίσως θα έπρεπε να
βιώσουμε και αυτό που ζήσαμε με κάποια αρνητικά αποτελέσματα για να σταθούμε
ίσως καλύτερα στα πόδια μας και να δούμε πιο ρεαλιστικά το μέλλον».
- Θα αλλάζατε
κάτι;
«Όχι
δεν θα αλλάζα τίποτα. Ειλικρινά το λέω. Αυτό που μας λέμε ότι μας έλειψε, δεν
μπορούσαμε να το φανταστούμε και να το καλύψουμε. Δεν είναι πάντα τόσο εύκολο.
Κάναμε έναν συγκεκριμένο προγραμματισμό με παίκτες που έφυγαν και παίκτες που
αποκτήθηκαν. Θεωρούσαμε ότι χτίσαμε μία ομάδα με έναν συγκεκριμένο βασικό κορμό
από την περασμένη σεζόν και με την προσθήκη κάποιων ποιοτικών ακόμη
ποδοσφαιριστών, θα πάμε με μαθηματική ακρίβεια προς το καλύτερο. Το ποδόσφαιρο
όμως δεν είναι μαθηματικά. Πρέπει κάθε στιγμή να αποδεικνύεις τι μπορείς να
καταφέρεις. Το καλό είναι ότι υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του πρωταθλήματος ακόμη μπροστά
μας και μπορούμε να διορθώσουμε την κατάσταση».
- Αν σας έλεγα να
ξεχωρίσετε δύο – τρεις στιγμές του 2018 που έχουν χαραχτεί στη μνήμη σας;
«Δύσκολη
ερώτηση. Νομίζω πως συγκεκριμένες στιγμές δεν μπορώ να πω. Υπήρξαν σίγουρα
σημαντικές νίκες που τις χαρήκαμε. Περισσότερο μου μένει ότι ένας αγώνας που
ξεκινήσαμε με αρκετά ερωτηματικά, στέφθηκε με επιτυχία και υπήρξαν ματς, που
παίξαμε πραγματικά καλό ποδόσφαιρο. Το ευχαριστιόμασταν όλοι. Συνεπώς ένα
συμπέρασμα είναι ότι μέσα από τη δουλειά και όταν ξέρεις τι θέλεις και υπάρχει
και ένα πολύ καλό κλίμα με τους ποδοσφαιριστές, μπορείς να καταφέρεις πράγματα
και να φθάνεις στους στόχους σου».
- Το οικογενειακό
κλίμα αποτυπώνεται και στον πανηγυρισμό αρκετών παικτών που συχνά τρέχουν να
σας αγκαλιάσουν;
«Δεν
είμαι στο μυαλό των ποδοσφαιριστών για να ξέρω πως θα πανηγυρίσουν. Η αλήθεια είναι
ότι από την πρώτη μέρα που ανέλαβε, ξεκαθάρισα πως δεν αισθάνομαι ανώτερος από
αυτούς. Συνεργάτες είμαστε και παλεύουμε για τον κοινό στόχο. Υπάρχει σεβασμός
και μπορεί να υπάρχουν στιγμές έντασης ή να ξεφεύγουμε λίγο, όπως συχνά
συμβαίνει σε όλες τις ομάδες, όμως όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει αλληλλοσεβασμός.
Είναι μία σχέση που την εδραιώνεις με τον καιρό και έπειτα σου επιστρέφει
πράγματα».
- Είναι περίεργο
για σένα να έχεις πρόεδρο τον Πέτρο Πασσαλή με τον οποίο ήσασταν και
συμπαίκτες;
«Είναι
αναμφίβολα παράξενο συναίσθημα. Ο πρόεδρος εκτός από παλιός συμπαίκτης είναι
σαφώς και γνώστης του ποδοσφαίρου. Είναι και εύκολη και δύσκολη μία τέτοια
συνεργασία, διότι πρέπει να διατηρήσεις την επαγγελματική σχέση που υπάρχει
πέρα της φιλικής καθώς έχουμε συνυπάρξει σαν συμπαίκτες. Για μένα είναι ευλογία
να γνωρίζει ο πρόεδρος ποδόσφαιρο, όμως θα μιλήσω και γενικότερα για τη
διοίκηση. Θεωρώ ότι το μοντέλο του Εδεσσαϊκού είναι εξαιρετικό. Υπάρχει μία
πολύ καλή λειτουργία που σπανίζει ειδικά σε αυτές της κατηγορίας. Υπάρχει ένας
σωστός τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα σε διοίκηση, παίκτες και προπονητή, ενώ και
σε κρίσιμες στιγμές, υπήρξε η ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό για τις αποφάσεις.
Αυτά σπανίζουν γενικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο».
- Πόσο δυσκολότερο
είναι να είσαι εκτός των γραμμών ως προπονητής και όχι πια στο χορτάρι ως
ποδοσφαιριστής;
«Πολύ
πιο δύσκολο. Είσαι υπεύθυνος για περισσότερα πράγματα, για περισσότερους
ανθρώπους και φυσικά για τον εαυτό σου. Για να αντέξεις πρέπει να το αγαπάς
πολύ. Ειδικά στην Ελλάδα είναι περισσότερα τα «κατά» για τον προπονητή. Διότι ο
Έλληνας προπονητής είναι ο πρώτος που θα κατηγορηθεί αν κάτι δεν πάει καλά. Θα
το δείξουμε με το δάχτυλο. Αυτό πρέπει να το αντιμετωπίζεις διαρκώς. Προσωπικά
όμως μου αρέσει πολύ αυτό που βιώνω».
- Τι περιμένετε
αγωνιστικά από το 2019;
«Να
είναι σαφώς καλύτερο. Οι προσδοκίες είναι μεγάλες και από τη στιγμή που
γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε ανταπεξέλθει, είμαστε εμείς αυτοί που πρέπει να
αντιστρέψουμε την κατάσταση. Σας βεβαιώνω ότι και εγώ και οι παίκτες έχουμε
μεγάλη διάθεση και μεγάλη πίστη για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Στο
ποδόσφαιρο έχουμε δει πολλά παραδείγματα ανταμοιβής μίας μεγάλης προσπάθειας
και πιστεύω ότι σύντομα θα φανεί και σε όσους βρίσκονται εκτός πως όλοι μας
πιστεύουμε στα αποδυτήρια ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα αγωνιστικά το νέο
έτος».