ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ (;)
Ενα άρθρο του Δημήτρη Παπαϊωάννου
Την προηγούμενη Κυριακή ξεκίνησε ο
μαραθώνιος της Γ’ Εθνικής και ,πλέον, όλοι στον Εδεσσαϊκό είμαστε προσηλωμένοι
στην στήριξη των παικτών και του προπονητικού επιτελείου ,προκειμένου να
επιτευχθούν οι στόχοι της ομάδας. Είχε προηγηθεί ,φυσικά, η κλήρωση του
πρωταθλήματος, εκεί όπου δώσαμε το παρόν και ο τελικός του Super Cup ,κόντρα στη Θύελλα Σαρακηνών, σε ένα
παιχνίδι στο οποίο η ομάδα έδειξε πολύ
καλά στοιχεία και επιβλήθηκε άνετα με το ευρύ 3-0.
Ήδη
από την ημέρα της κλήρωσης καταδείχθηκαν
παθογένειες που ταλανίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως ,λ.χ., οι
αποδοχή εκπρόθεσμων δηλώσεων συμμετοχής στο πρωτάθλημα, με αίολες και αόριστες
αιτιολογίες και δικαιολογίες( εκ των οποίων η βασικότερη ήταν η… ελαστική
εφαρμογή των διατάξεων του Κ.Α.Π.), καθώς και οι μετέπειτα δηλώσεις αποχώρησης
από συλλόγους των οποίων η εκπρόθεσμη
δήλωση… έγινε δεκτή! Αποτέλεσμα αυτών των παλινωδιών ήταν να γίνει ο όμιλος
στον οποίο συμμετέχουμε πραγματικά άνω-κάτω και, τελικά, οι ομάδες να
αναγκάζονται να κάνουν δύο ρεπό, αντί για το προβλεπόμενο ένα! Για να μην
αναφερθούμε και στο πλήθος των εμβόλιμων αγωνιστικών που ,για άλλη μία χρονιά,
κυριαρχούν σε ένα πρωτάθλημα όπου οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές είναι νεαρής
ηλικίας και έχουν πλείστες σχολικές, ακαδημαϊκές και επαγγελματικές
υποχρεώσεις.
Δυστυχώς, αυτές οι παθογένειες απέκτησαν άλλη διάσταση
και αποτυπώθηκαν και εντός αγωνιστικού χώρου ήδη από την πρεμιέρα του
πρωταθλήματος. Μία διάσταση την οποία βιώσαμε πολύ έντονα( και) πέρσι. Μιλάμε
,φυσικά, για την αντιμετώπιση που τυγχάνει
η ομάδα μας από ουκ ολίγους διαιτητές. Σαν να μην πέρασε μία μέρα από
την περσινή αγωνιστική περίοδο, λοιπόν, σαν μία… φυσιολογική συνέχεια, την
προηγούμενη Κυριακή, γίναμε μάρτυρες
μίας διαιτησίας ,η οποία αλλοίωσε το τελικό αποτέλεσμα ,όχι μόνο με 3-4 καίριες
καταδικαστικές αποφάσεις, αλλά με μία μεθοδική τακτική καθ’ όλη την διάρκεια
του αγώνα. Και βρισκόμαστε μόλις στην πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος. Το να
αναφερθούν και να εκτεθούν αναλυτικά τα παράπονα του Εδεσσαϊκού είναι περιττό.
Όσοι βρεθήκαμε στο γήπεδο και όσοι μπήκαν στον κόπο να δουν τα στιγμιότυπα του
αγώνα από βίντεο πολύ εύκολα διαπίστωσαν τι υπέστη η ομάδα μας.
Eν κατακλείδι, οι οιωνοί για τις τύχες του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν και παραμένουν κάκιστοι. Τα συμπτώματα τα οποία έχουν απομακρύνει τον φίλαθλο κόσμο από τα γήπεδα και τον έχουν μετατρέψει σε θιασώτη του καναπέ και του πληκτρολογίου εμφανίστηκαν και φέτος από πολύ νωρίς. Είναι τα ίδια αρρωστημένα συμπτώματα που έχουν απομακρύνει και πολλούς ανθρώπους οι οποίοι έχουν διάθεση να βοηθήσουν τις ομάδες της πόλης και της ευρύτερης περιοχής τους. Ας ειπωθεί ότι πρέπει να περιμένουμε και να διατηρήσουμε την, όποια, αισιοδοξία μας έχει απομείνει. Με τον κίνδυνο να χαρακτηριστούμε γραφικοί. Και να σταθούμε όλοι στο πλευρό της ομάδας μας ενόψει της δύσκολης συνέχειας.
Ίδωμεν...
